Tijdens mijn minor heb ik samen met mijn groepje gewerkt aan het creëren van een immersive experience. Vanuit onze opdrachtgever Studio KROM kregen wij de opdracht om een experience te creëren met een thema wat te maken heeft met het onderwerp (Nothing) Out of the ordinary. Hierin kregen we de volledige vrijheid om onze experience vorm te geven zoals wij dat wilden. We hebben dan ook gewerkt met deskresearch, het ontwikkelen van een verhaalconcept en uiteindelijk hebben we een prototype gemaakt. Dit prototype hebben wij gepresenteerd tijdens de eindpresentaties op 4 februari 2022.
Wij hebben voor het thema Conversion Therapy gekozen, de Engelse benaming voor homogenezing. Homogenezing is tot de dag van dit schrijven nog steeds legaal in Nederland, ook al wordt het nu voornamelijk niet publiekelijk geadverteerd. Wij hebben een concept en een prototype gemaakt om hier bewustwording voor te creëren, maar ook met de boodschap van het onaangename van jezelf niet kunnen zijn in je persoonlijke omgeving.
De bezoeker komt binnen in onze witte kamer. Deze is zo wit dat hij licht geeft. Dit komt ook doordat eigenlijk de muren display schermen zijn.
In het midden van de kamer staat een pilaar met een papierversnipperaar/doos hierop. Hiervoor staat een klein tafeltje met een knop. De 4 bezoekers mogen om de beurt het papiertje, degene waarop ze in de vorige kamer hebben geschreven wat ze graag aan zichzelf willen verbeteren, in de doos doen. Wanneer dit gedaan is, mogen ze samen de knop op het tafeltje indrukken.
Op het moment dat de knop is ingedrukt begint de papierversnipperaar de briefjes te versnipperen. Tegelijkertijd beginnen er ook verschillende scheuren op de grond en muren te komen. Het scheurt steeds verder door de hele kamer heen.
Op het moment dat de scheuren zich ver door de kamer verspreiden, begint de muur op een gegeven moment te barsten. Wat zich dan afspeelt op het scherm is een video. Door deze video op meerdere muren lijkt het alsof je je ineens bevindt in het heelal. De stemming verandert.
Een stem begint gedichten voor te dragen door de speakers. In het begin lijkt dit nog wel kalm. De stem lijkt het beste met je voor te hebben. Echter wordt de sfeer steeds grimmiger. De muziek gaat van rustgevend naar verstorend en naar. Dit hebben we gedaan door dissonanten steeds meer toe te voegen aan de muziek. Ook de stem wordt bozer. De gedichten worden wat heftiger en de stemtoon verandert. Er komt een vervormer op die de stem donkerder maakt en de stem begint harder en bozer te praten.
Wat wij hopen te creëren is dat de bezoekers zich ongemakkelijk voelen en dat ze het gevoel hebben dat hun eigen input er eigenlijk helemaal niet toe doet. Om deze reden laten we ze eerst rustig opschrijven wat ze zelf graag willen veranderen, om ze dit vervolgens meteen weer te laten versnipperen. Iets wat eerst het ene leek, wordt nu eigenlijk iets anders. Zoals eerder uitgelegd zijn er LGBTQ+ mensen die zichzelf vaak aanmelden voor conversion therapie. Ze denken dan dat dit hen kan helpen met hun geaardheid en ze weer kan ‘fixen’ in een hetero persoon. Voordat ze beginnen aan conversion therapie wordt er van alles aan ze beloofd. Beloftes die uiteindelijk niet nageleefd worden. Want je kan niet zomaar LGBTQ+ ‘genezen’. Hier komen deze mensen tijdens de conversion therapie ook achter, dat het niet te genezen valt en dat het deel is van wie ze zijn. Wanneer het papiertje in onze Experience versnipperd wordt, willen wij hiermee zeggen dat het ons eigenlijk helemaal niet uitmaakt wat jij vindt en denkt. We willen hiermee zeggen dat het enige wat goed is, datgene waar wij in geloven is. Door de omgeving te veranderen naar iets donkerders en uitkijkend op het heelal willen we de gedachte bij bezoekers opwekken dat je maar een heel klein onderdeeltje bent van een immens groot heelal. Je stelt dus zelf niet zoveel voor.
De stem leest gedichten op. Deze gedichten worden grimmiger en voornamelijk ook de stem die verandert. Zo willen wij eerst nog het gevoel geven dat die stem er eigenlijk voor de gebruiker is. Toch verandert de stem en wordt hij uiteindelijk heel onvriendelijk. Hoewel de gedichten en visuals misschien nog wat abstract zijn, moet de verandering in de stem er wel echt voor gaan zorgen dat mensen zich gaan afvragen waar ze zojuist naar geluisterd hebben. Er moet een negatieve ervaring met de stem ontstaan wanneer de stem het heeft over ‘wat jezelf zijn en de wereld nou eigenlijk inhoud’. Zo willen we de bezoeker als het ware in het diepe gooien. De grond zakt letterlijk onder hun vandaan, ze zijn ineens een klein onderdeel in een grote wereld en de stem neemt hun een beetje begrip en vertrouwen af.
Wij vonden het belangrijk dat de ervaring wat abstracter zou zijn. Persoonlijke dingen gaan benoemen die mensen eventueel op de blaadjes geschreven vonden wij uiteindelijk niet zo’n goed idee. Het is natuurlijk al best wel een zwaar onderwerp en het risico om mensen te triggeren en/of kwetsen tijdens onze ervaring ging iets te ver. Ze moeten desnoods wel het onderwerp begrijpen en er open voor staan. Hierom wilde wij inspelen op het gevoel die LGBTQ+ mensen hebben wanneer ze conversion therapie ondergaan. Het gevoel dat een deel van hun persoonlijkheid niet mag, dat het niet goed is. Dat er eigenlijk niks is wat ze eraan kunnen doen maar dat het onderdrukt moet worden want ‘het doet er eigenlijk niet toe wat hun gevoel is’. Door de gebruikers iets persoonlijks te laten opschrijven en dit meteen te versnipperen hopen we dit al over te brengen. Het samen op de knop drukken was voornamelijk een technisch iets. Zo konden we een trigger maken dat het filmpje zich ging afspelen. Een fijn bijkomstig moment hieraan is dat het de 4 bezoekers ook een gevoel kan geven dat ze hier samen doorheen gaan. De “we’re in this together” mentaliteit. Het filmpje na de versnipperaar was een goede toevoeging aan dit element, om de bezoekers verder de ervaring mee te geven die hierboven beschreven is, om hun in het diepe te gooien en begrip over henzelf en vertrouwen in de wereld af te nemen.
Voor het volledige portfolio, klik hier!
